بازار سنتی کاشان
بازار کاشان یکی از مهمترین و زیباترین بازار‌های ایران است که در اواخر قرن دوازدهم ه. ق بر اثر زلزله به طور کلی از بین رفت. اما در دوره قاجاریان، خصوصا در عهد فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه، به وضع مطلوب مرمت و بازسازی شد و در این باب بناهای بسیاری در این باز سازی‌ها بوجود آمد. از جمله این بناها، احداث تیمچه و کاروانسرایی است که توسط «جلالت مآب امین الدوله» بنا شد.
حمام خان کاشان یکی از حمام‌های سنتی ایران عزیز است که در بازار کاشان واقع شده است. قدمت این حمام به دوران زندیه و حاکم وقت شهر کاشان، میرزا عبدالرزاق بازمی‌گردد. آنطور که گفته می‌شود، میرزا عبدالرزاق در دوران حکومت خود بر شهر کاشان، در جهت بهبود وضعیت این شهر بسیار کوشید و آثار زیادی را از خود بجای گذاشت.
درب ورودی حمام خان با سردری بسیار زیبا در مجموعه بازار کاشان قرار دارد. کاشیکاری سردر آن از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار است. چندین پله پایین‌تر، به فضای سربینه می‌رسیم. در وسط این قسمت، یک حوض کوچک قرار دارد که وسایل قدیمی حمام، زینت بخش اطراف آن شده است. دورتادور این قسمت، سکوی پهنی تعبیه شده است. این سکوها امروز مفروش بوده و پذیرای مهمانانی است که از این مکان دیدن می‌کنند.
عصار خانه
عصارخانه در شهرهای قدیم ایران به آسیاب های مخصوصی اطلاق می‌شد که از آنها برای خرد کردن مواردی چون سنگ و زردچوبه و فلفل و امثالهم استفاده می‌شد یا مواد نباتی و روغنی، مثل کرچک وغوره و غیره را به داخل آن می‌ریختند تا روغن یا آب آنها گرفته شود.
عصارخانه عبارت از محوطه‌ای بود که در وسط آن دو قطعه سنگ گرد بر روی هم قرار داشت و این دو قطعه سنگ از یک طرف با اهرمی به یک رأس چهارپا، مثل الاغ یا شتر یا قاطر یا اسب متصل بود. با حرکت کردن حیوان، که به صورت دورانی صورت می‌گرفت، سنگ روئی آسیاب به حرکت درمی آمد و با گردش این سنگ، آنچه از موادی که به وسط سنگ مزبور ریخته می‌شد، نرم می‌گردید. در قسمت بالای سنگ متحرک جایگاهی بود که مواد خردشونده را داخل آن می‌ریختند تا از داخل سوراخ به زیر سنگ رفته و خُرد گردد.
عطاری
عَطّاری ها داروخانه و عطرفروشی‌های سده های میانه در جهان اسلام بوده‌اند که امروزه نیز ارزش داروشناسی خود را بیشتر بر پایۀ ادویه و داروهای طب سنتی و گیاهی نگه داشته‌اند. از آنجا که گیاهان دارویی دارای عطر (بوی) ویژۀ خود هستند این داروخانه‌ها به عطّاری شهرت یافته‌اند.
در ایران حدود ۸۰۰۰ گونه گیاهی موجود است که از این تعداد ۲۳۰۰ گونه جزء گیاهان معطر و دارویی هستند و از این تعداد ۴۵۰ گونه در عطاری‌های ایران به فروش می‌رسد.
رنگرزی
رنگرزی یا صبّاغی به فرایندی گفته می‌شود که در طی آن کالای نساجی مثل الیاف ، نخ ، پارچه یا پوشاک در محلولی که شامل مواد رنگزاو مواد شیمیایی می‌باشد، رنگ‌آمیزی گردد و مولکول‌های رنگ، با دوامی نسبی با مولکول‌های کالای نساجی، پیوند محکمی برقرار نمایند. به عبارت دیگر رنگرزی مهارتی‌است که طی آن ماده رنگزا در درجهٔ حرارت هدایت شده و زمان مشخص، داخل الیاف یا کالای منسوج (بافته شده) نفوذ کرده و آن را رنگ می‌کند. در رنگرزی، مادهٔ رنگزا به‌طور کلی، به همه مواد طبیعی یا شیمیایی که قابلیت رنگرزی الیاف یا منسوجات را دارند اطلاق می‌شود.
سفالگری :
سفالگری به هنر ساخت ظروف سفالین گفته می شود.
در سفالگری پس از ساخت ظروفی از گِل رُس توسط هنرمند سفالگر،
آنها را داخل کوره گذاشته و به واسطه دمای زیاد کوره و پختن ظروف،
ماهیت مواد از گِل رُس به سفال سخت تغییر کرده و سخت و محکم می شود
گلاب فروشی:
گلاب انواع زیادی دارد. از اولین بار جوشاندن و تقطیر گل های محمدی، گلاب معمولی به دست می آید. اما با جوشاندن دوباره گلاب می توان گلاب اعلا یا گلاب دو آتشه را به دست آورد.
نقش قالی:
یکی از عوامل با اهمیت و در خور توجه که شهرت قالی های این سرزمین را جهان گیر کرده است نقش های دلپذیر و طرح های بی مانند و متنوع آن ها است. هر تخته فرش ایران دارای نقش مختص به خود می باشد به گونه ای که صدها و هزاران طرح دلفریب را در مجموعه فرش های ایران می توان جستجو کرد که هر کدام از آن ها در نوع خود در کمال زیبایی و تعادل رنگی هستند.